Ruim een week onderweg

Het weer is op vrijdag 8 jan. bar en boos: wind en veel, veel regen. We rijden naar Whitiangi en weten dat Jo Kelly, dochter van tante Fien, daar een vakantiehuis heeft. Whitiangi is een echte badplaats met mogelijkheden tot allerlei activiteiten op het water. Het was heel gezellig bij Jo en Ned. Wel inside want het stormde! Niemand kon de zee op. Samen met hun dochter Anika hebben we gegeten in het bekende restaurant Hot Springs: je kunt er zwemmen in thermaal water tussen de restaurantgasten door. 
De volgende dag hebben we een glasboot genomen om de Cathedral cove vanuit zee te kunnen bekijken. Het was prachtig weer: geen wolkje aan de lucht en heerlijk warm. In Hahei was nog een plekje achteraan op de campingü aan zee. Van daaruit was het zo'n 2 uur lopen naar dezelfde cove. Een mooie wandeling door de subtropische bossen met steeds weer een vergezicht over de zee. 
Er stond een flinke wind toen we richting Te Aroha reden, naar neef Louis. Dat is weer een heel andere wereld: een vrijgezel in een zelfgebouwd houten huis tegen de bergwand aan. Ver van de buren en 15 km uit het dorp. Maar met een magnifiek uitzicht op de weilanden achter zijn huis en de bergen daarachter. Als je van rust houdt, ideaal. Het lijkt daar een beetje op zo'n scene uit een cowboyfilm. Er viel veel te vertellen, bij te kletsen. Wat ik verrassend vond was zijn opmerking dat hij zich vroeger geen echte "Kiwi" voelde; op de lagere school met name lieten de Nieuw-Zeelanders goed merken dat je een buitenladers bent! Opmerkelijk omdat Hij in N-Z geboren is én dezelfde huidskleur en zelfs geloof heeft. Nu is hij één van hen maar wel met een gedeeltelijke onbekende Nederlandse achtergrond. Hij vindt het belangrijk dat de Nederlandse Nieuw-Zeelanders toch zeker één keer kennismaken met hun thuisland om vragen op te helderen. De volgende dag zijn we met Louis bij Janette (schoonzus van Louis) en haar dochter Rachel op bezoek geweest. Het is 15 km verder maar een stuk warmer. De wolken boven de berg zorgen voor regenachtig weer bij Louis' huis, maar in het dorp is het warm en droog. Janette is net verhuisd naar het huis van haar ouders. Het zijn allemaal bungalows met erg veel kamers, dus veel ruimte. Louis mocht nog een paar duiven uit de boom schieten; dat is zijn hobby: lust en zijn leven eigenlijk. Hij schiet nogal eens op een hert of een possom en soms komt er een wild zwijn voorbij. In Nieuw-Zeeland wordt het jagen in ere gehouden om overbevolking van wild tegen te gaan. Possoms zijn uit Australië overgekomen knaagdieren die veel kapot maken. Na 2 nachten bij Louis zijn we verder richting Rotoruo gereden. Eerst nog een wandeling naar de Wairi- waterval: wat een klim! Maar het was de moeite waard. Daarna naar Whakarewarewa: een origineel Maoridorp tussen de geisers. Een beetje stinkie maar apart om die geisers te zien. De Groep Maori's woont ertussen en heeft ondertussen veel geld verdiend aan die geisers. In de stad Rotorua zijn enorm veel hotels, motels,guesthouses etc. Veel met thermale mogelijkheden. Ze hebben hier "Hemelse modder" om op je gezicht te smeren. Lijkt wonderen te verrichten...Vanochtend hebben we een schapenfarm bezocht ( Hennies wens) en de meest maffe schapensoorten ontmoet. Morgen richting Tauranga, naar nicht Mary op een eiland.