Helemaal aan de zuidkust.

Naar het zuidelijke puntje van N-Z.
Jullie mogen niet schaatsen op het Buntven? De man van nicht Mary had één woord goed onthouden uit Nederland: verboden. Dat woord kennen ze hier ( nog) niet!
We vallen van de éne in de andere verbazing. De Nederlandse boeren hebben hier goed geboerd! Na Te Anau rijden we naar Tuatepere waar Ton Crooymans uit de Mortel zich rond zijn dertigste in N-Z heeft gevestigd. Eerst had hij enkele koeien, een groentenhandel en een café in Nelson. Later verkocht hij dit en trok naar het zuiden, Tuatepere, een stadje in niemandsland maar wel aan de kust. Daar heeft hij nu een paar honderd koeien, een melkstal en 100 Ha grond. De grond heeft hij gedeeltelijk kunnen veranderen van landbouwgrond in bouwgrond dus is hij nu ook makelaar. Hij heeft nog enkele kavels over, mooi gelegen aan de kust. Met uitzicht op zee. Prachtig wanneer het hier mooi weer is. Wanneer je van rust houdt, je ziet geen kip rondom je huis en km verder, is het een geweldige plek. Ton heeft een mooi nieuw huis gebouwd en wij kregen een kamer die normaal als B en B gebruikt wordt. Zijn Oekraïense vriendin verraste ons met een echte Engelse lunch en 's avonds werden we getrakteerd op Oekraïens vlees met frietjes erop uit de oven.  Als je eens van plan bent om de South Coastal track te wandelen moet je zeker bij hen een kamer huren of zijn oude huis dat nu als vakantiehuis verhuurd wordt. Voor een prikje op de eerste rang.
Na een wandeling van 1,5 uur over zijn landgoed en langs het aangrenzende strand moesten we naar binnen om ons biertje op te drinken. Het weer kan hier snel omslaan.
Toen onze kinderen belden moesten we buiten een heuveltje op voor de ontvangst. Hennie hield het daar niet lang vol: de sandfly's dansten om zijn blote enkels!
In Gore wonen Harm en Leonie: een ex-collega van Hennie. Daar konden we gebruikmaken van de faciliteiten van de luxe B en B waar zij al bijna een jaar wonen. Met hen zijn we langs de Catlins ( kustlijn) gereden en hebben zeeleeuwen gespot, 2 bijna uitgestorven pinguïns gezien en een heleboel zeehonden die lagen te zonnen op een rots. Prachtig om dit allemaal van dichtbij te zien. Hoewel,..Hennie kwam een keertje iets te dichtbij een zeeleeuw en kon net op tijd wegrennen. Zo'n beest is toch imposant met zijn grote bek. Een wandeling de volgende dag over de heuvels van Hokonui was pittig maar met een prachtig uitzicht over de stad Gore. Hennie en Harm hebben samen veel plezier gehad met het uitwisselen van ervaringen.
Toen een familiebezoek in Inverrcargill. Frances en Frits zijn al verschillende keren in Nederland geweest en de laatste keer bij ons. Een tegenbezoek kon dus niet lang op zich wachten. Wat we hier zien is een overtreffende trap van wat we eerder aan huizen hebben gezien. Een prachtige grote, tweelaagse villa met veel kamers en een tuinkamer in het midden van het huis. Gelegen in een soort van parkje met schapen en eenden, te zien vanuit het huis. En passant hebben ze nog een kleine bungalow een eindje verderop in de tuin. Ons huis valt hierbij helemaal in het niet. De inrichting is helemaal aangepast aan het huis en je waant je in een chique hotel, maar van een goede smaak. Het strand is dichtbij en je kunt met je auto erop. Tijdens Whitiangi-day ( nationale feestdag hier), is het aardig druk op dit zandstrand. Het zeewater is lekker van temperatuur maar met een erg hoge golfslag vanwege de harde wind. We hebben toch lekker gezwommen en een lang stuk gewandeld op dit eindeloze strand. Als het eb is kun je over het strand naar Een ander stadje rijden.
Een bezoek aan dochter Esther, die met haar man een koeienbedrijf runt, laat van dichtbij zien dat boeren hier toch anders is dan bij ons. Alleen het melken doe je onder dak, de rest van de bedrijvigheid vindt buiten plaats. En alles op een rustig tempo, iedereen heeft tijd genoeg en je wordt niet achter de broek gezeten met deadlines. 
Aan een een bezoek aan de Fielddays in Gore kon Hennie niet onderuit, samen met Frits kan hij daar tractoren en alles wat maar met boeren te maken heeft bezichtigen. Frances en ik houden het bij een stadsbezoek aan de tuinen van Inverrcargill en enkele winkels in het centrum. Wordt later vervolgd.