De fjorden van Nieuw-Zeeland.

2 februari 2016 - Te Anau, Nieuw-Zeeland

Eerst een hartelijk dank voor iedereen die een reactie heeft gestuurd! We zouden jullie graag terug mailen maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De wifi op de campings is maar beperkt en mijn mail is zéér traag. We zijn ondertussen in Te Anau beland. De Mount Cook viel tegen: er was niets van te zien door de bewolking en mist. We hebben daarom een dagje fietsen gehuurd en langs een kanaal, een groot meer en een stuwmeer gefietst. Onderweg hebben we een zalmkwekerij bezocht. Naast grote zalmen die in zoet water worden gekweekt (...) zagen we een rattenkop steeds boven de houten vlonder uitkomen. Hij /zij wachtte net zo lang totdat ze uit het gat kon, op weg naar eten. Helaas, het was er erg druk. Niemand had het in de gaten maar ik vroeg me af wat een consternatie het zou geven wanneer de rat tussen de vele voeten zou rennen. Toch hebben we daar een heerlijk gerookte-gemarineerde zalm gekocht en 's avonds opgepeuzeld. Aan het meer hadden we een motelkamer gehuurd. Dat is erg luxe na 10 dagen in de auto slapen. In Nieuw-Zeeland hebben we de Walnut Oat crackers ontdekt: heerlijk bij de borrel met wat kaas erop. Ik vraag me af of ze deze ook in Nederland hebben. 
Wat het stuwmeer en het vallend water betreft: veel mensen ( familie) gebruiken veel elektriciteit, ze zijn er scheutig mee omdat er toch voldoende stroom is in hun land. Daartegenover  zien we overal bordjes met het advies om zuinig te zijn met stroom én het wassen. 
De campingbeheerder heeft ons geadviseerd om een dagje richting het Wanaka-meer te gaan en van daaruit naar Makarora. Een gebied met oerbossen en meer vogels. Het was de moeite waard; de bossen leken hier ouder dan elders: overal bemoste bomen tot aan de kruin, vallende oude bomen, mos dat over de paden hing en weer honderden verschillende varensoorten. De Blue Pools hebben we bezichtigd waar waaghalzen vanaf doken in het blauwe water. De vogel met het mooie geluid is ook hier te horen: de Tui. Op de camping was een vrouw wel een heel grote maaltijd aan het bereiden. Het bleek voor ee groep mannen te zijn die bezig waren met het scheren van een grote groep schapen. Daar zijn we even bij gaan kijken. Deze mensen, het waren Maori's deze keer, scheren de schapen supersnel! In 45 sec. tot één minuut doen ze over 1 schaap. Het lijkt me erg slecht voor de rug want ze doen alles met een kromme rug.

Van een lifter die veel hiked in de bergen, hoorden we dat er op grote hoogten erg veel wespen zijn. Hij had het over hele hordes Duitse wespen; erg aanvallend (?). Het was een jonge Belg die dit beweerde. Jongelui brengen maanden of langer door in dit land. Hier en daar wat werken en je kunt weer verder. 
De volgende dag Queenstown: dat is dan even wennen aan de drukte maar ook dat valt reuze mee. Een kleine maar gezellig drukke stad waar van alles te doen is. Van een markt tot optredens in het park. Het weer werkt natuurlijk ook mee. Queenstown ligt in een dal. Vanuit de bergen heb je een adembenemend uitzicht op dit dal.
Daarna weer verder naar Te Anau waar we met de bus én de boot naar de Milford Sounds zijn geweest. Onderweg kom je langs reuze rotsachtige gebergten met normaal veel watervallen. Nu is het daar te droog voor. Voordeel is wel dat je nu een prachtig uitzicht hebt op die bergen en hun soms besneeuwde toppen. Ik ben nooit in Noorwegen geweest maar het schijnt op de fjorden daar te lijken, alleen zijn ze hier iets groter. 
We blijven nog een extra nacht in onze luxe kamer op de camping: er is een mogelijkheid om je eten te bereiden in een super luxe keuken, je kunt buiten zitten en barbecuen. De glimworm-cave hebben we ook bezocht. Leuk maar vooral het verhaal dat erbij hoort is interessant. Hoe klein ze ook zijn, ze kunnen toch vrij grote prooien verorberen. Deze glowworm, die zich in de grot als duizenden superkleine (led)-lichtjes manifesteren, net een sterrenhemel, komen alleen voor in Australië, Tasmanië en Nieuw-Zeeland. Na een wandeling in het oerbos met wéér andere varens, zijn we toe aan goede koffie. Pff, wat is het warm vandaag! Ze hebben trouwens overal hier uitstekende koffie: espresso en cappuccino zoals ze die ook bij oma Mien in de Mortel maken: ieder kopje met veel aandacht. Je kunt kiezen uit een chocolade of kaneelpoeder als extraatje erop. Morgen willen we verder afzakken naar het zuiden, naar de zuidkust.
 

Foto’s

5 Reacties

  1. De Bluumkes:
    2 februari 2016
    Weer een mooi verhaal, had al gekeken naar jullie walnut oak crackers
    op internet, maar volgens mij verkopen deze in Nederland niet.
    In Queenstown verblijft Koen Beks uit Liessel ook, maar hij is nu even voor 3 weken thuis.

    Gr uit Lijssel
  2. Juultje Corstens:
    2 februari 2016
    zijn er ook haaien?
  3. Frans heussen:
    3 februari 2016
    Als keurder van het ijs op het Buntven kan Hennie hier echt niet gemist worden. Onlangs hadden Margriet en ik er bijna één rondje op geschaatst toen we er door twee politieagenten afgehaald werden. De volgende dag stond er een groot bord: VERBODEN TE SCHAATSEN. Omdat Hennie dus echt niet te missen is het volgende advies : ga van de zomer naar Noorwegen.... daar spatten de watervallen je zeiknat en je hoeft er géén 34 uur voor in een..............Dan kunnen we s'winters tenminste weer schaatsen op het Buntven!!
  4. Henriette en Frans:
    4 februari 2016
    Mooie verhalen zijn het. Je waant je in de oerbossen vol mossen, varens en exotische vogels. Ook het lekkere weer denk ik te voelen. Hennie, je had je kont nog niet gekeerd of er was natuurijs. Natuurlijk was ik (andere Frans) van de partij. Het was de eerste keer wel in het donker, maar je kunt niet alles hebben. De tweede keer moest ik een bord 'verboden te schaatsen' negeren om toch te kunnen schaatsen. De pret was van korte duur en in plaats van een winterke hebben we nu vooral een watterke. Bij het zaalvoetballen tellen we de keren af dat jij er niet bij bent. Volgende week is het door de Carnaval geen zaalvoetbal en die keer daarop ben jij er weer bij deo volente en anders toch. Mariëtte, blijf je mooie verhalen schrijven, want ik vermoed dat jij de auteur bent. Tot over een paar weken en laat die laatste periode een ware apotheose zijn. Groeten van Frans en Henriëtte.
  5. H Giebelen:
    10 februari 2016
    geweldig krijgen er nooit genoeg van ga zo door gr harrie /thea